Adwent, Adwent
Adwent, Adwent, płonie trochę światła,
Śni podczas snu,
O skaczących, puszystych owcach.
Adwent, Adwent, płonie drugie światełko,
Już czuje, że czas ucieka,
Na którym pali się trzecie małe światełko.
Zmęczony w przestrzeni marzeń,
Przewraca się na bok i chrapie.
Adwent, Adwent, płonie trzecia świeca!
Słyszy łomotanie, słyszy ryk,
Ktoś krzyczy: „Ow!”, po czym słychać skomlenie.
Wynurza się z głębin,
Czas wciąga go w światło.
Adwent, Adwent, płonie czwarte światełko!
Otwiera oczy na jawie,
Spójrz w twarz elfa.
Pospieszył budować zabawki,
Zranił się w kciuk.
Patrzy surowo na przebudzonego:
Wystarczająco dużo spałeś, Święty Mikołaj!
"NA! NA! Nie chcemy czekać!
Nadszedł czas, aby się spieszyć!”
Adwent, Adwent, nadszedł ten czas!
Z radością witamy okres Świąt Bożego Narodzenia!
Na Wigilię, Świętą Noc,
Czy Święty Mikołaj się obudził!
Oto klasyczny wiersz
Światło dla każdego wersetu
Ten wiersz jest wierszem napisanym samodzielnie. Każdemu światłu przyporządkowany jest werset. Nawiązuje do Świętego Mikołaja i zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia. Leży we śnie, którego nie chce, żeby mu przeszkadzano. Czas jednak płynie i zbliżają się Święta Bożego Narodzenia. Nie może już spać, bo czeka go mnóstwo pracy.
Pomódl się za Świętego Mikołaja
Gorączkowe tempo nie tylko prześladuje ludzi, ale także tego ważnego człowieka. Nadszedł czas, aby udać się na Wigilię i rozdać prezenty. Krasnale już na niego czekają z saniami. Kiedy wykona swoje zadania, a każde dziecko i każda osoba otrzyma swój prezent, znów będzie mógł śnić o puszystej owcy. Każde światło pokazuje, jak mija czas i zbliża się okres świąt Bożego Narodzenia.
pilna sprawa
I każdy światłowód płonie, przybliżając pilność. Nawet we śnie jego wewnętrzny spokój czuje, jak mija czas i ważne spotkanie się zbliża. Łatwo sobie wyobrazić, jak jeleń się niecierpliwi, kłusuje przed saniami, czekając na przyjazd Świętego Mikołaja i jego wyjazd.
Przebudzenie
Przy czwartym małym świetle Święty Mikołaj nagle budzi się i dokładnie wie, co robić. Musi być wesoły i aktywny, bo teraz nie może już odpoczywać. Musi działać szybko, inaczej się spóźni lub nie będzie mógł sobie pozwolić na brak prezentów pod choinkami. Jego elfy są nie tylko zajęte, ale także musi wykonać swoje zadania. Doskonale o tym wie i stara się trzymać swojego harmonogramu.
Czas ucieka
Na Świętego Mikołaja wpływa także pewne gorączkowe tempo, które wyrażają światła, a które jednocześnie wyraża upływ czasu.Święty Mikołaj jest radośnie witany przez świat i leci po niebie, aby rozdawać prezenty. Czekają na niego jasne oczy dzieci, ale dorośli też nie mogą się doczekać tego czasu. Wiersz pokazuje, że on też nie może czekać zbyt długo i że Święta Bożego Narodzenia to także stresujący czas dla Świętego Mikołaja. Dla niego każda wcześniejsza chwila spokoju jest oazą, z której czerpie siłę.
Chodźmy do Świętego Mikołaja, aby dostarczyć prezenty i uszczęśliwić ludzi. Krasnale cię wspierają, zabawki są produkowane, a prezenty ciężko obciążają sanie. Kominy dymią tam, gdzie nadal są, a on nawet w dzisiejszych czasach musi znaleźć sposób, aby dostać się do choinek. Ten wiersz będzie podstawą opowiadania. W nocnym zgiełku dostarcza prezenty i cieszy się z oczu dzieci, które wieczorem lub następnego ranka rozświetlają się oczekiwaniem.Jeśli będzie miał szczęście, czeka na niego kilka ciasteczek i trochę mleka.